PRAWO KONKURENCJI

Podstawowe źródła prawa konkurencji:

• Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. 2007 r. Nr 50, poz. 331 ze zm.) ,
• Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. 1993 nr 47 poz. 211 z późn. zm.),
• Ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r., Nr 59, poz. 404, z 2008 r. Nr 93, poz. 585, z 2010 r. Nr 18, poz. 99),
• Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o przejrzystości stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorcami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców (Dz. U. Nr 191, poz. 1411 ze zm.),
• Rozporządzeniu Rady nr 1/2003/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu WE (Dz.Urz. UE L 1 z 4.01.2003, str. 1; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 08, tom 02, str. 205);
• Rozporządzenie Rady nr 139/2004/WE z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorców (Dz.Urz. UE L 024 z 29.01.2004, str. 1; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 08, tom 03, str. 40);

Prawo antymonopolowe:

Prawo antymonopolowe obejmuje praktyki ograniczające konkurencję oraz koncentracje przedsiębiorców.

Praktyki ograniczające konkurencję są zakazane. Obejmują one porozumienia ograniczające konkurencję oraz nadużywanie pozycji dominującej. Jeśli chodzi o porozumienia ograniczające konkurencję, to dotyczą one konkurentów, których łączny udział w rynku w roku kalendarzowym poprzedzającym zawarcie porozumienia przekracza 5%, a w przypadku przedsiębiorców niespełniających kryterium konkurentów - 10%. Jeśli chodzi o nadużywanie pozycji dominującej to domniemywa się, że przedsiębiorca ma pozycję dominującą, jeżeli jego udział w rynku właściwym przekracza 40%;

Z kolei koncentracje przedsiębiorców nie są zakazane, ale podlegają kontroli państwa. Dotyczy to przedsiębiorców, których łączny światowy obrót w roku obrotowym przekracza równowartość miliarda euro lub łączny obrót na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przekracza równowartość 50 milionów euro.

Prezes UOKiK i postępowanie w sprawach ochrony konkurencji:

Organem kompetentnym w powyższych sprawach jest Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Prezes UOKiK). Jest on centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach ochrony konkurencji i konsumentów, nad którym nadzór sprawuje Prezes Rady Ministrów. Oprócz kompetencji kontrolnych zajmuje się on także wydawaniem Dziennika Urzędowego Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W skład Urzędu wchodzi Centrala w Warszawie oraz 9 delegatur Urzędu: w Bydgoszczy, Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu. Delegaturami kierują dyrektorzy.

Postępowanie przed Prezesem Urzędu jest prowadzone jako postępowanie wyjaśniające, postępowanie antymonopolowe lub postępowanie w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. W zakresie nieuregulowanym przez Ustawę o ochronie konkurencji i konsumentów stosuje się KPA, jednak postępowanie dowodowe przebiega według przepisów KPC. Od decyzji i postanowień stronie nie przysługują środki prawne wzruszenia decyzji przewidziane w KPA, dotyczące wznowienia postępowania, uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji. Od decyzji Prezesa Urzędu przysługuje natomiast odwołanie do sądu ochrony konkurencji i konsumentów w terminie dwutygodniowym od dnia jej doręczenia. Ponadto w toku postępowania przed Prezesem Urzędu może być przeprowadzona przez upoważnionego pracownika Urzędu lub Inspekcji Handlowej, kontrola u każdego przedsiębiorcy, w zakresie objętym tym postępowaniem.

Kary za działania monopolistyczne:

Kary za naruszenie prawa konkurencji są dotkliwe. Za największe naruszenia grozi przedsiębiorcy karę pieniężna w wysokości do 10% przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary. Za naruszenie zasad procedury kontrolnej (np. udzielenie nieprawdziwych informacji) kara wynieść może maksymalnie 50 milionów euro. Dzienna kara za zwłokę w wykonaniu decyzji Prezesa UOKiKu wynosi maksymalnie 10 tysięcy euro. Osoba pełniąca w firmie funkcję kierowniczą, która nie wykonała ciążących na niej obowiązków z zakresu prawa konkurencji, podlega karze do 50-krotności przeciętnego wynagrodzenia. W każdym z powyższych przypadków kara nakładana jest także w przypadku, gdy sprawca działał nieumyślnie.

Nieuczciwa konkurencja:

Prawo antymonopolowe ma zastosowanie do bardzo dużych przedsiębiorstw. Natomiast zwalczanie nieuczciwej konkurencji dotyczy wszystkich firm.

Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. Czynami nieuczciwej konkurencji są w szczególności: wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa, fałszywe lub oszukańcze oznaczenie pochodzenia geograficznego towarów albo usług, wprowadzające w błąd oznaczenie towarów lub usług, naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa, nakłanianie do rozwiązania lub niewykonania umowy, naśladownictwo produktów, pomawianie lub nieuczciwe zachwalanie, utrudnianie dostępu do rynku, przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną, a także nieuczciwa lub zakazana reklama, organizowanie systemu sprzedaży lawinowej oraz prowadzenie lub organizowanie działalności w systemie konsorcyjnym.

Czyny nieuczciwej konkurencji, w zależności od powagi naruszenia, karane są karą grzywny, aresztu, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 8. Kara nie wpływa oczywiście na odpowiedzialność cywilną.

Oferta Kancelarii ZKZ:

Kancelaria ZKZ świadczy kompleksowe usługi prawne związane z nieuczciwą konkurencją oraz praktykami ograniczającymi konkurencję (w tym postępowaniem przed Prezesem UOKiK i sądami).